door info
•
29 nov, 2020
2020 was een bijzonder jaar voor iedereen en in het bijzonder voor de bruidsparen die hun grote dag in het water zaten vallen voor de corona maatregelen. Er zijn een aantal koppels geweest die hun bruiloft doorschoven naar 2021. Benieuwd hoe een bruiloft tijdens Covid-19 er uit kan zien? Lees dan dit verhaal met een speciale bijdrage van de bruid. Op 18 September trouwde David met zijn Felicia in de prachtige stad Gouda . Het was bijzonder dat ik deze bruiloft mocht vastleggen als fotograaf, want eigenlijk had het bruidspaar voor mijn collega Esther Malmberg gekozen. Zij zat door de corona-crisis echter vast in in de Verenigde Staten en kon niet naar Nederland komen. Zo kwam het dat ik die dag richting Gouda vertrok om het bruidspaar te ontmoeten en hun dag zo mooi mogelijk vast te leggen. Eerst ging ik naar David, die op het punt stond om zijn prachtige dieprode pak aan te trekken onder de bewonderende blikken van zijn vader, moeder en zus. Daarna vertrok ik naar het huis van Felica en David, waar de bruid zich aan het voorbereiden was Felicia haar haren en make-up werd gedaan door Ellen Sijm , toen ik daar aan kwam. De jurk van Felicia mocht aan toen zij klaar was. Wat een plaatje!!! Ik heb zelden zo'n mooie, verfijnde bruidsjurk gezien. Toen Felicia er klaar voor was mocht David haar komen bewonderen en haar uiteraard haar prachtige trouwboeket overhandigen, die ook perfect paste bij zijn pak. We vertrokken naar het prachtige oude stadscentrum van Gouda voor de plechtigheid. Zij gaven elkaar het jawoord in het prachtige 15e eeuwse stadhuis . De trouwzaal is voorzien van prachtige wandbekleding wat zoveel toevoegt aan de fantastische sfeer van het gebouw. Er mochten maximaal 30 mensen aanwezig zijn, mede door de kleine trouwzaal, wat zorgde voor een fijne intieme sfeer. Trouwambtenaar Toon Roorder maakte er een gezellige interactieve happening van en het was een genot om hem te horen spreken. Na de ceremonie gingen we de binnenstad in voor de fotosessie. Het bruidspaar wilde graag hun mooie stad betrekken in de foto's en dan met name het gebied rondom de Sint Jan de Museum Haven Daarna gingen we op weg naar de trouwlocatie, het Witte Hof in Haastrecht, voor een heerlijk diner. Aan alles was gedacht dus iedereen kon keurig op veilige afstand van elkaar genieten van een heerlijk menu. De kerkelijke inzegening vond plaats in de Oostpoort , waar een live-stream verbinding was, zodat ook de mensen die er niet konden bijzijn de dienst konden volgen. Een geweldig idee om iedereen betrokken te laten zijn bij je trouwdag. Toen we terugkwamen bij het witte Hof was het tijd voor de prachtige bruidstaart , die zo perfect paste bij alles wat het jonge stel had uitgezocht. De prachtige suikerbloemen zagen eruit als echte bloemen. Het was bijna zonde om de taart op te eten :-) De avond werd gevuld met spelletjes aan tafel, omdat het door alle corona maatregelen niet was toegestaan om echt te feesten. Of dat een probleem was? Lees hier het persoonlijke verhaal van de bruid over haar beleving van trouwen in corona tijd: In de zomer van 2019 ging David op één knie, in het grind wel te verstaan. Uiteraard zei ik JA en hiermee begon de achtbaan van het voorbereiden van een bruiloft. Ik ben nogal een controlfreak en laat het liefst niets aan het toeval over, dus voor dat de zomervakantie was afgelopen had ik het meeste al geregeld: een datum, het stadhuis, de kerk, de fotograaf, de feest- en dinerlocatie en ook de jurk was al uitgezocht. Zo kon ik het nieuwe schooljaar - als juf - met iets minder stress beginnen. Rustig aan kon de rest in de loop van de tijd worden geregeld, het belangrijkste was geregeld. We zouden ’s ochtends trouwen voor de wet, lunchen met de daggasten thuis, ’s middags kerk, receptie, diner en afsluiten met een feest. En toen brak de coronacrisis uit… In het begin deed het me eigenlijk nog niet zoveel. Het was februari en op 5 juni - onze oorspronkelijke datum - zou het wel weer over zijn. Maar het werd erger, de scholen gingen dicht en we moesten lesgeven vanuit huis. Toen voelden we wel de figuurlijke benauwdheid van de crisis onze kant opkomen. In eerste instantie wilde ik het niet verzetten, maar met de troebele vooruitzichten kon ik de spanning niet aan. We hebben vervolgens de knoop doorgehakt en zijn op zoek gegaan naar een nieuwe datum, maar hoe kies je die? Niet in de zomervakantie, want dan is misschien iedereen op vakantie. Niet de eerste twee weken van het schooljaar, want: dubbel stress. Ook niet te dicht op de bruiloft van David z’n zusje in oktober… al met al werd het om praktische redenen 18 september 2020. September… dan zal alles toch wel weer normaal zijn…? Binnen een week kon alles worden omgeboekt en iedereen kon. Een tweede kans op een handigere dagplanning: de kerk ’s avonds zodat ook onze buitenlandse familie erbij kan zijn (België en Duitsland). Maar in de loop van de tijd kwamen er allemaal dingen te vervallen of moesten veranderd worden: vanwege het maximum aantal mensen in huis, zouden we de gasten tijdens de lunch verdelen over twee huizen. Het feest zou een zit-feest worden met maximaal 65 personen, wat bijna een halvering van de feestgasten betekende. In de kerk moest iedereen afstand houden, gelukkig was die groot genoeg. Later kwam er nog bij dat we niet zouden mogen zingen… Prima, we passen ons wel weer aan. Dit betekende voor het feest dat we de invulling moesten aanpassen, want drie uur op een stoel zitten met dezelfde mensen kán misschien saai worden. Dus hebben we gekozen om op dat moment de taart aan te snijden, die op te eten met een kopje koffie erbij. We hebben een pubquiz gedaan met alle gasten (door de ceremoniemeester en haar man/Davids getuige) en de hele avond konden mensen spelletjes pakken om aan tafel te doen. Ook hadden we nog een photobooth, welke een dubbele functie had: 1) vermaak voor de gasten, 2) direct een foto voor in het gastenboek, 3) de andere foto kan mee als bedankje. Later kwamen de berichten dat er nog maar zes gasten in huis zouden mogen, want het onmogelijk maakte om de lunch thuis te houden. Omdat ik al het verzetten en regelen wel zat was heb ik geen alternatief gepland, maar de lunch gecanceld. Wat betekent dat alle daggasten die in de buurt woonden gevraagd werden tussendoor naar huis te gaan, zodat we plek hadden voor de enkele gasten die van verder kwamen. Een paar weken voordat de bruiloft zou gaan plaatsvinden kregen we bericht van Esther, onze eigenlijke fotograaf die voor werk/studie van haar man met het hele gezin in de VS zit: ‘ik kan er misschien niet bij zijn’. Voor ons een hele klap, want je kiest bewust voor een fotograaf, maar misschien wel nog zuurder voor haar. Ze wilde er zo graag bij zijn! Gelukkig zijn de fotografen binnen Moment Design hele goede collega’s en werd Yvonne onze nieuwe fotograaf voor die dag. Oké, er was weer een probleem opgelost. Ondertussen is het de week van de bruiloft en ik kom om in stress en drukte van de bruiloft en werk. Twee dagen voor de bruiloft wordt vanuit België en Duitsland aangekondigd dat onze provincie in hun ogen Code Rood is en dus mag er niet naar ons worden gereisd - tenzij je daarna 2 weken in quarantaine zou gaan. Omdat dat voor de werkende familie niet mogelijk was, kregen we een dag van tevoren nog te horen dat we nog eens acht gasten minder zouden hebben… Maar, we kunnen er niks meer aan doen, dus we laten het van ons afglijden… En dan is het zover, de wekker gaat om 06:00 en vandaag gaan we trouwen. Alle stress, onrust en onzekerheid van het afgelopen jaar verdwijnen als sneeuw voor de zon, want wat was het een stralende dag. Achteraf gezien ben ik blij met hoe het die dag is gelopen. Door de lunch die niet doorging hadden we ruim de tijd om in ons oude stadscentrum foto’s te maken. Het kleinere feest was voor mij een verademing, want stiekem hou ik helemaal niet van grote dansfeesten waar je wordt overladen met prikkels. Het was met ruim 50 mensen intiem genoeg om iedereen te kunnen spreken, maar groot genoeg voor dat ‘gezellige’ gevoel. Een dag om nooit meer te vergeten, een dag die je viert om elkaar liefde en trouw te beloven. Het gaat om de liefde en niet om het feest, voor ons de reden om het niet nog eens te verzetten. We genieten nu na van de mooie foto’s die een prominente plek in ons huis krijgen. Om ons en iedereen eraan te herinneren dat de liefde het altijd wint, ook als de wereld op zijn kop staat. ~ Haar & Make-up: Ellen Sijm Bridal Ringen: Van Deth, Gouda Jurk: Speksnijder, Bergambacht (merk: Pronovias) Pak: Speksnijder, Bergambacht (merk: Wilvorst) Schoenen: bruid - Anna Field, bruidegom: Van Bommel Boeket: Bloembinderij Gewoon Natuurlijk, Haastrecht Burgerlijk huwelijk: Het Oude Stadhuys, Gouda (BABS: Ton Roonder) Diner- en feestlocatie: Het Witte Hof, Haastrecht Bruidstaart: MKC Catering, Moerkapelle Bruidsauto: onze eigen Ford Fiësta Trouwkaarten: ontworpen door een vriendin Photobooth: Jongens van de Photobooth Fotografie: Yvonne Ten Bruggencate Boeking bruiloft en editing foto's voor het bruidspaar: Esther Malmberg Fotografie Editing van de foto's in deze video: Yvonne Ten Bruggencate